Deze website heeft een metamorfose ondergaan, want ik vertaal namelijk niet meer. Het besluit om voorlopig met het vak te stoppen nam ik in de zomer van 2021. Ik had drie vertalingen achter elkaar gemaakt en ik had net een paar dagen vrij gehad toen een grote uitgever met veel werk mij al weer een volgende boek aanbood: literaire non-finctie, nature writing, een prachtig boek over ganzen. Ik kreeg het er Spaans benauwd van. Alles in mij zei ‘nee’, dus dat heb ik uiteindelijk ook gedaan. ‘Al biedt iemand me Hemingway of Fitzgerald aan,’ zei ik tegen een vriendin, ‘dan nog zou ik er niet blij van worden.’ Ai. Ik was al mijn liefde voor het vak kwijtgeraakt.

Doorslaggevend in mijn overwegingen om wel of niet te stoppen met vertalen, was dat ik gemerkt had dat vertalen en schrijven niet zo goed samen gingen. Had ik acht uur zitten vertalen, moest ik daarna nog een verhaal schrijven, in mooie taal. Die taal was tegen die tijd op, waardoor ik niet al te mooie zinnen produceerde, en dat terwijl ik juist met zo veel enthousiasme aan de Schrijversvakschool was begonnen. Dus: exit vertaalbusiness. Ik moest mijn brood op een andere manier zien te verdienen. Niet met schrijven, besloot ik, want dat moest vooral leuk blijven en niet eindigen zoals het vertalen. Ik heb er wel een paar tranen om gelaten, want ik had ontzettend mijn best gedaan om voet aan de grond te krijgen als vertaler – en dat was nog gelukt ook.

Uiteindelijk ben ik na wat omzwervingen bij een bank beland. Dat leest u goed. En bij mijn bank, de Triodos Bank, een van de meest duurzame banken ter wereld, doen ze ook nog eens goede dingen met die centjes. Als literair vertaler verdiende ik erg weinig geld, maar nu word ik er juist door omringd. Niet letterlijk, als Dagobert Duck in zijn geldpakhuis, nee, meer zoals toen ik vertaalde: op mijn computerscherm. En laat ik eerlijk zijn: een bank betaalt ook stukken beter dan de gemiddelde vertaling.

Zoals ik gehoopt had, zit mijn nieuwe werk het schrijven niet in de weg. Ik tap niet uit hetzelfde talige vaatje, zoals toen ik nog vertaalde. Nu is het eerder de uitdaging om de benodigde tijd en energie vrij te houden om überhaupt aan schrijven toe te komen. Vroeger deed ik het tussen het vertalen door, als ik inspiratie had. Nu gaat in kleine hapjes van hoogstens twee uur. Sinds kort schrijf ik trouwens wel weer onder werktijd – maar dat is omdat ik blogs voor alle medewerkers van Triodos mag schrijven. En ik werk bij de klantenservice, dus ik spreek allerlei soorten mensen, wat goed is voor de inspiratie en mijn mennenkennis. Mijn favoriet: kleine kinderen en tachtig-plussers!

Na de zomer ga ik verder met het derde jaar van de Schrijversvakschool, met proza als hoofdvak. Ik ben begonnen aan een heuse novelle, over mijn tijd als kunstmodel. Super sspannend, maar mijn klasgenoten en docent waren het afgelopen semester enthousiast, dus ik ben vastbesloten het project te voltooien. Maar zover is het nog lang niet. Eerst had mijn website onderhoud nodig, moest de metamorfose zich ook hier voltrekken.

Fijne zomer!