Toen ik bij de VertalersVakschool aan een cursus literair vertalen begon, ging er ergens in mijn hoofd een knopje om. Opeens zag ik overal taalvoutjes! Daar schreef ik eerder al over, in het stuk ‘hoe literair vertalen je leert redigeren.’ Ik schreef ook dat ik aan een nieuwe redactieklus was begonnen: mijn vaders eerste roman – Hermans Dochter.
Het was heel bijzonder om zo intensief bezig te zijn met iets dat mijn eigen vader geschreven heeft. Ik heb het boek drie keer doorgewerkt: eerst gelezen, toen met potlood en toen op mijn laptop. Mijn vader is, net als ik, redelijk introvert, dus ik weet niet altijd wat er in hem omgaat. Tijdens de redactie van dit boek kon ik als het ware in zijn hoofd kruipen. Dat was weer eens iets anders dan het hoofd van Jack Kerouac of, een van de andere, vaak allang overleden schrijvers, waar ik me tijdens mijn studie Engels graag in verdiepte!
Het boek gaat over een man, Herman, die erachter komt dat er uit een hevige, kortstondige relatie, lang geleden op een Israëlische kibboets, een dochter is voortgekomen. Herman pakt de trein naar Berlijn en gaat haar zoeken. Daarbij komt hij op allerlei interessante plekken en maakt hij van alles mee.
“Hermans Dochter” is een spannende zoektocht, die ook bij Herman zelf flink wat teweeg brengt. Het verhaal blinkt uit in prachtige plaats en -sfeerbeschrijvingen: een eilandje in het Duitse Spreewald, pikdonker en doodstil, of het Tsjechische Karlovy Vary – een chique badplaats waar veel Russisch gesproken wordt. Ook Hermans herinneringen aan Israël zijn bijzonder levendig.
Inmiddels heb ik mijn vader zijn manuscript teruggegeven en nu is het aan hem om mijn wijzigingen (maar liefst 8.500!) goed te keuren en al mijn comments te verwerken. Daar zal hij nog een flinke kluif aan hebben, zeker als je bedenkt dat hij dit naast een fulltime baan doet.
Ik vind het boek van mijn vader de moeite waard en ik hoop dat we een uitgever vinden. Bent u of kent u toevalligerwijs een uitgever? Dan horen wij graag van u!
En bent u benieuwd naar het universum van Boudewijn Visser? Bekijkt u dan hier zijn blog.