De afgelopen maanden heb ik me niet alleen met vertalen bezig gehouden, maar ook met redigeren. Als ik vertel dat ik boek X aan het redigeren ben, begrijpen mensen me vaak niet. “Ik ben een boek aan het redigeren.” “Naar het Engels, of naar het Nederlands?” “Nee, ìn het Nederlands.” Zij zien mij namelijk als vertaler. En nu ben ik opeens ook redacteur? 

Om te beginnen raken mensen al in de war van het woord redigeren. Een redacteur redigeert en redigeren betekent het verbeteren van een tekst. Daarbij gaat het in de eerste plaats om taal en spelling. De redacteur zorgt dat er geen spelfouten meer in de tekst staan, dat de tekst grammaticaal correct is en dat komma’s, punten en andere leestekens op de juiste plaats staan.

Maar een goede redacteur doet meer dan dat: hij helpt de schrijver zijn tekst verder te perfectioneren door kritisch mee te lezen en door verbeterpunten aan te dragen op het gebied van stijl, inhoud, logica en structuur, maar zorgt tegelijkertijd dat het oorspronkelijke karakter van de tekst niet verloren gaat. En dat is ook meteen waarom ik het leuk werk vind: idealiter verbeter je niet alleen, maar lever je de tekst zo af, als de schrijver hem eigenlijk had willen schrijven. En dan heb je eer van je werk.

Kranten, tijdschriften en programma’s hebben ook redacteuren, en daar komt een deel van de verwarring omtrent het begrip ‘redacteur’ vandaan. Deze redacteuren zorgen voor de totstandkoming van een krant, tijdschrift of radio- of tv-programma. Ze verzamelen de stukken en leveren zelf soms ook teksten aan. En alhoewel dat me ook fantastisch werk lijkt, is dat niet wat ik de afgelopen tijd heb gedaan.

Als vertaler, en als literair vertaler al helemaal, ben je constant aan het schaven aan je tekst. Mijn vertalingen voor de VertalersVakschool bekijk ik het liefst wel vier of vijf keer. Als vertaler ben je, zou je kunnen zeggen, je eigen redacteur. Je moet er immers niet aan denken dat je de opdrachtgever een tekst stuurt, waar nog allemaal stroeve zinnen of stomme fouten in staan! Dat ik nu aan het redigeren geslagen ben, is een gevolg van mijn studie aan de VertalersVakschool en mijn werk als freelance vertaler.

Mijn eerste grote redactieklus was een kookboek dat eind maart uitkomt. Aangezien ik de uitgever niet in de weg wil zitten, geef ik hier liever geen details. Omdat ik ontzettend van koken en bakken houd en erg geinterresseerd ben in voeding, was dit voor mij een een hele leuke klus. Waarschijnlijk komt mijn naam ook voorin het boek te staan. Ik ben heel erg benieuwd hoe het boek eruit zal zien. Waarschijnlijk ben ik apetrots dat ik er aan mee heb gewerkt als het over een tijdje in de winkels ligt!

Inmiddels heb ik een tweede grote redactieklus gekregen: een roman, genaamd ‘Hermans Dochter.’ Het boek gaat over een man, Herman, die erachter komt dat er uit een hevige, kortstondige relatie, lang geleden op een Israëlische kibboets, een dochter is voortgekomen. Herman pakt de trein naar Berlijn en gaat haar zoeken. Daarbij komt hij op allerlei interessante plekken en maakt hij van alles mee.

Mijn liefde voor literatuur, vertalen, schrijven en redigeren zit wellicht een beetje in de genen. De roman die ik ga redigeren is namelijk geschreven door mijn vader! Maar tijdens het redigeren probeer ik daar natuurlijk niet aan te denken. Ik richt me op de tekst en ga mijn uiterste best doen om die zo goed mogelijk te redigeren. Daarna gaan we op zoek naar een uitgever en wordt de zaak natuurlijk nog veel spannender …

Heeft u een redactieklus voor mij? Of wilt u meer weten over de roman Hermans Dochter? Neemt u dan gerust contact met mij op. U vindt mijn contactgegevens hier.