Het afgelopen jaar heb ik tussen de bedrijven door, vlak voordat ik aan een fulltime baan begon, mijn tweede betaalde vertaalopdracht aangenomen. Ik kreeg de opdracht van een collega van mijn broer; zo kwam het visitekaartje dat ik hem ooit heel trots had gegeven daadwerkelijk van pas!

De opdracht betrof het vertalen van een paragraaf (ongeveer 2000 woorden) van een wetenschappelijk artikel over de geschiedenis van Scouting in Nederland, van het Nederlands naar het Engels. Die geschiedenis bleek verrassend turbulent te zijn, met rivaliserende scoutingbonden, een progressief en een conservatief kamp, en ook nog eens verschillende denominaties. De vraag in hoeverre de Engelse scoutingmethodiek van Baden-Powell moest worden opgevolgd was daarbij het hete hangijzer – Scouting is immers een Engelse uitvinding!

In het begin had ik geen idee hoe ik er nu achter kon komen wat voor al die scoutingtermen nu de juiste Engelse vertaling was. Gelukkig bleek er op de Engelstalige Wikipediawebsite een zeer uitgebreid artikel over ‘The Scouting Movement‘ te staan. Ook de website van Scouting UK bevatte veel nuttige informatie. Op deze manier lukte het mij, ondanks mijn gebrekkige kennis van het Engelse scoutingjargon, om toch een goede vertaling te leveren. De opdrachtgever was er in ieder geval zeer tevreden mee.

Hieronder een klein stukje uit mijn vertaling:

Both leaders and board members of the scout movement felt scouting should accept all boys, regardless of their religion or political persuasion. With this attitude the movement set itself apart from the Christian and socialistic youth movement, which had formed during the second half of the nineteenth century. The scout movement wanted to convey humanistic principles devoid of religious or political ideologies. Instead, their aim was to improve characters: scouting had to make boys into healthy, responsible and law-abiding young men. This mission was criticized by various parties. The socialists strongly disapproved of the emphasis on authority and blamed the scouts for being too militaristic. Within the Catholic community, scouting was disapprovingly spoken of as ‘ersatz virtue.’ Due to these external challenges, the scout movement was forced to clarify what type of youth movement it considered itself to be. This resulted in a scout promise which was phrased with remarkable precision.