De hele treinreis lang staarde hij uit het raam, alsof God daar voorbij ging, nee, alsof Hij toefde, te midden van de kuddes schapen en koeien in de Hollandse velden. Naarmate de reis vorderde en hij, Goddelijk met zijn blonde krullen, zijn mooie rechte neus en zijn Borsthaar, maar niet uitstapte en wij beiden dichterbij… Lees Meer
Stijlstukje voor de VertalersVakschool: Harry Mulisch, geinspireerd door ‘Het Stenen Bruidsbed’
Waarom had hij zijn vader achtergelaten? Van de één op de andere dag was hij veranderd in een collaborateur, een lafaard die heulde met de Duitsers, een ontaarde zoon die plotseling het huis verliet en zich aansloot bij de moffenminnende NSB’ers. Tot op de dag van vandaag, tot op het uur waarop hij in zijn… Lees Meer
Stijlstukje voor de VertalersVakschool: Louis Couperus, geinspireerd door ‘Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan’
Le hasard Zachtjes mijmerend zat zij in haar Franse fauteuil, klein en breekbaar, alsof zij ieder ogenblik in duizend stukjes uiteen zoû kunnen vallen. Zij radoteerde niet. Haar geest was nog helder, het geheugen nog niet aangetast. Het was slechts haar fragilité, die haar thans zo aan huis bond. Zo alleenig en vol weemoed naar… Lees Meer